Nieuws

Wat beweegt de etende mens? Esther Veen over lectoraat Stedelijke Voedselvraagstukken

Samenvatting
  • Onderwerp
    Voedsel, stad, lectoraat
  • Interessant voor
    Docenten, onderzoekers
Meer informatie
Hoe kunnen mensen die minder te besteden hebben, beter toegang krijgen tot gezond en duurzaam voedsel? Hoe pas je voedselroutines aan én wat is de samenhang tussen deze twee vraagstukken? Voor Esther Veen, sinds juli 2021 lector in Almere, zijn dit de belangrijkste vraagstukken voor haar lectoraat. Groenpact maakte kennis met de kersverse lector.

Tekst en fotografie: Ton van den Born & Shutterstock

Esther Veen (40) is in juli 2021 gestart met het lectoraat Stedelijke Voedselvraagstukken bij Aeres Hogeschool Almere. Ze is nog aan het verkennen, contacten leggen, oriënteren.

Wie is Esther Veen?

“Ik kom uit noordoost-Groningen, uit wat nu aardbevingsgebied is. Ik wilde iets met ontwikkelingswerk en ben daarvoor naar Wageningen gegaan. Maar daar ben ik eigenlijk vooral veel bezig geweest met multifunctionele landbouw. Ik ben bijvoorbeeld op uitwisseling geweest naar de universiteiten van Cardiff en Pisa, waar op dat gebied ook veel gebeurt. Na een stage in India en een afstudeeronderzoek in Suriname ben ik uiteindelijk afgestudeerd in ontwikkelingssociologie.”

Waar kwam u na afstuderen?

“Ik begon in 2007 als consultant bij een ngo-adviesbureau in Amsterdam, en in 2009 kwam ik in Lelystad bij Wageningen Plant Research. Daar was toen veel aandacht voor stadslandbouw. Ik deed er promotieonderzoek naar buurtmoestuinen in Nederland. Bevorderen die de sociale cohesie in de buurt en zijn dit de alternative food networks waar in de literatuur over gesproken wordt? Vaak blijkt het doel van zo’n buurtmoestuin echter niet zozeer om productie te krijgen, maar eerder om iets leuks met elkaar te doen. Uiteindelijk ben ik in 2015 gepromoveerd en kwam ik als universitair docent bij de Wageningse leerstoelgroep Rurale Sociologie.”

En vervolgens kwam Aeres in zicht. Waar gaat het om in het lectoraat?

“Er gebeurt hier veel op het gebied van voedsel en de stad. Mijn collega Dinand Ekkel is volop bezig met de groene stad en gezondheid. Ik ben vooral geïnteresseerd in de consument, of beter: de eter, want consument vind ik niet zo mooi. Hoe kun je zorgen dat mensen anders gaan eten, dat ze ‘betere’ keuzes maken? En dat die keuzes dan ook bij ze passen? Mensen zijn natuurlijk geen robots die je kunt programmeren.”